این مطلب که جمع آوری آن چندین روز به طول انجامیده است راجب هورمون کورتیزول و افرادی که به آن نیاز دارند می باشد. با کمک مجلات پزشکی معتبر دنیا، راجب کورتیزول و نقشش در استرس، التهاب و اثرات رژیم درمانی و نکات مهم دیگر صحبت می کنیم.
کورتیزول، یک گلوکوکورتیکوئید (هورمون استروئید)، است که از کلسترول و در غدد فوق کلیوی ترشح می شود و معمولا در پاسخ به اتفاقات و شرایطی مانند بیدار شدن در صبح، ورزش کردن و استرس شدید آزاد می شود. اثرات گسترده و منظم کورتیزول نقش زیادی در تلاش بدن برای انجام دادن فرایندها و حفظ هومئوستاز آن دارد.
بر اساس اعلام انجمن مباحث تغذیه ای، کورتیزول هم چنین نقش مهمی در تغذیه ی انسان دارد. این هورمون با انتخاب نوع و مقدار درست از سوبسترات (کربوهیدرات، چربی یا پروتئین) مورد نیاز بدن برای رفع نیازهای فیزیولوژیکی، انرژی را تنظیم می کند. وقتی مقدار کورتیزول به شدت افزایش یابد، اثرات مضری بر وزن و عملکرد سیستم ایمنی دارد و باعث ایجاد خطر بیماری های مزمن می شود.
تحت شرایط استرس زا، کورتیزول با تجزیه ی ذخایر پروتئین در کبد با استفاده از گلوکوکورتیکوئید، گلوکز را در بدن آزاد می کند. این انرژی می تواند به جنگیدن با عامل استرس زا کمک کند. اما کورتیزول زیاد در طولانی مدت باعث تولید مستمر گلوکز می شود و منجر به افزایش قند خون می گردد.
از لحاظ نظری، این مکانیزم می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع دو را افزایش دهد، اما یک فاکتور موثر، ناشناخته می ماند. از آن جایی که یک وظیفه ی اصلی کورتیزول خنثی کردن اثر انسولین -به ویژه تسلیم کردن سلول های مقاوم در برابر انسولین- است، زمانی که سطح کورتیزول به شدت افزایش می یابد، بدن در یک حالت کلی مقاوم نسبت به انسولین می ماند. با گذر زمان، پانکراس تلاش می کند تا با تقاضای بالا برای انسولین مقابله کند، در این حالت سطح گلوکز در خون بالا می ماند، سلول ها نمی توانند قند مورد نیازشان را دریافت کنند و این چرخه ادامه پدا می کند.
ادامه متن را با کلیک بر روی لینک زیر بخوانید:
هورمون کورتیزول چیست؟ در چه افرادی باید کاهش یا افزایش یابد؟
درباره این سایت